Sinan Oğan, “mbretbërësi” nacionalist, i cili doli i treti në zgjedhjet presidenciale të Turqisë, po e dorëzon peshën e tij pas Presidentit Rexhep Tajip Erdogan në balotazh të dielën, megjithëse është gjithnjë e më e paqartë se sa nga mbështetësit e tij në raundin e parë do të ndjekin drejtimin e tij.
Oğan, pak i njohur më parë, u ngrit mbi një valë ndjenjash kundër emigracionit për të marrë më shumë se pesë për qind të votave në raundin e parë të zgjedhjeve presidenciale, të mbajtur më 14 maj. As Erdogan dhe as rivali i tij kryesor Kemal Kılıçdaroğlu nuk fituan shumicën e plotë nevojiten për të fituar, pavarësisht një pjesëmarrjeje prej gati 89 për qind, të dy kandidatët kanë punuar për të siguruar 2.8 milionë ish-mbështetës të Oğan-it përpara balotazhit të dielën. Mbështetja e Oğan-it duhet të jetë e mjaftueshme për ta parë Erdoganin drejt fitores.
Megjithatë, që nga votimi i 14 majit, “Aleanca stërgjyshore” e Oğan-it është copëtuar, duke e bërë shumë të vështirë parashikimin se në cilën drejtim do të kthehen votuesit e tij të dielën, pasi ai nuk ka një strukturë koherente partiake për t’u mbështetur. Nga anëtarët e tjerë të lartë të aleancës, kryetari i Partisë së Fitores, Ümit Özdağ, do të shpallë qëndrimin e tij të martën, ndërsa kryetari i Partisë së Drejtësisë Vecdet Öz ka thënë se do të mbështesë Kiliçdaroglu.
Aleanca e Kılıçdaroğlu “nuk mundi të na bindte për të ardhmen dhe humbi pikën” kur bëhet fjalë për stabilitetin e ardhshëm të Turqisë, tha Oğan. Nacionalistët e Turqisë janë armiqësorë ndaj kurdëve, të cilët kanë qenë mbështetës të rëndësishëm të fushatës së opozitës, veçanërisht në juglindje të vendit.
Erdogan doli nga raundi i parë me rreth 2.5 milionë vota më shumë se rivali i tij liberal demokrat, që do të thotë se Kılıçdaroğlu do të duhej të fitonte mbi të gjithë ata që votuan për Oğan për të kapërcyer vijën. Megjithatë, duke pasur parasysh një pjesë të konsiderueshme të mbështetjes së Kılıçdaroğlu që erdhi nga baza pro-kurde e Partisë Demokratike Popullore (HDP) në lindje të vendit, ai ka një vijë të mirë për të ecur midis fitores ndaj krahëve të djathtë të pavendosur dhe largimit të votuesve kurdë.
Kılıçdaroğlu po përballet me një luftë të vështirë për të kapërcyer Erdoganin, i cili fitoi më shumë se 49 për qind të votave në raundin e parë krahasuar me numrin e tij prej 45 për qind.
Ai ka rritur retorikën kundër emigrantëve, duke hequr personazhin e gjyshit me gjeste dashurie, teksa kërkon vota nacionaliste.
Të hënën, ai publikoi një video që synonte migrantët pa dokumente në Turqi.
“Kushdo që e do vendin e tij ose të saj duhet të shkojë në kutitë e votimit përpara se këta ilegalë t’ua bëjnë jetën vajzave tona të mjerueshme,” shkroi ai në Twitter, duke iu referuar rasteve të mundshme të ngacmimeve seksuale që përfshijnë emigrantë. “Mos harroni, ky është një referendum”.
Kılıçdaroğlu javën e kaluar tha se do t’i dërgonte të gjithë refugjatët e Turqisë – të cilët OKB thotë se numërojnë më shumë se 3.6 milionë njerëz – në shtëpi, duke pretenduar se Erdogan kishte lejuar qëllimisht 10 milionë refugjatë në vend dhe se miliona të tjerë janë në rrugë e sipër.
Oğan kandidoi si një i huaj politik, pasi ishte përjashtuar më parë nga partia e krahut të djathtë MHP, dhe tha se do të mendonte me kujdes përpara se të mbështeste një kandidat tjetër.
Përpara zgjedhjeve, ai e kishte bërë të qartë se mbështetja e tij do të kishte një çmim. “Për kërkesat tona do të flasim me partitë me të cilat ulemi në tryezë. Është e qartë se ne nuk do të jemi partnerë falas. Ne do të kemi kërkesa, si ministritë”, tha ai.
Megjithatë, në një intervistë me New York Times të premten, 55-vjeçari tha se do të nxiste postin më të lartë të mundshëm në një administratë të re përpara se të merrte vendimin e tij. “Pse do të bëhem ministër kur mund të jem nënkryetar?” tha ai, ndërsa nuk pranoi të jepte ndonjë sugjerim nëse kishte marrë oferta nga secili kamp.
Gazeta Shqiptare
